خیز که مستانه شرابت دهند
مرغ دل از بهر کبابت دهند
تا نکنی بیم ز روز حساب
باده فزونتر ز حسابت دهند
عذب بود، نام نهندش عذاب
مشنو اگر بیمِ عذابت دهند
بر در میخانه اگر سر نهی
طاعت ناکرده ثوابت دهند
یک دو کتابی بزن از دست پیر
تا خبر از سّر کتابت دهند
خدمت مستان خرابات کن
بو که دلی مست و خرابت دهند
در عوض کوثر و تسنیم و خلد
یک قدح از باده ی نابت دهند
پ‌ن) دست در گردنم ندیده کسی
شال گردن برای تنهاییست....
