خیز که مستانه شرابت دهند
مرغ دل از بهر کبابت دهند
تا نکنی بیم ز روز حساب
باده فزونتر ز حسابت دهند
عذب بود، نام نهندش عذاب
مشنو اگر بیمِ عذابت دهند
بر در میخانه اگر سر نهی
طاعت ناکرده ثوابت دهند
یک دو کتابی بزن از دست پیر
تا خبر از سّر کتابت دهند
خدمت مستان خرابات کن
بو که دلی مست و خرابت دهند
در عوض کوثر و تسنیم و خلد
یک قدح از باده ی نابت دهند
پ‌ن) دست در گردنم ندیده کسی
شال گردن برای تنهاییست....
همیشه در دل همدیگریم و دور از هم
چقدر خاطره داریم با مرور از هم
دو ریل در دو مسیر مخالفیم و به هم
نمی‌رسیم به جز لحظه ی عبور از هم
تو من، تو من، تو منی، من تو، من تو، من تو شدم
اگر چه مرگ جدامان کند به زور از هم
نه، تن نده پری من! تو ورد ها بلدی
بخوان که پاره شود بندهای تور از هم
....
نه ، مثل ریل نه ... فکر دوباره آمدنیم
شبیه عقربه ها لحظه ی عبور از هم
مهدی فرجی
پ‌ن) بی ربط: کسی معنی بحر فهمیده باشد
که چون موج بر خویش پیچیده باشد...
